情义

情义
(情義, 情义) 1.人情與義理。
《玉臺新詠‧古詩<為焦仲卿妻作>》: “今日違情義, 恐此事非奇。”
《隋書‧北狄傳‧突厥》: “皇帝是婦父, 即是翁, 此是女夫, 即是兒例。 兩境雖殊, 情義是一。”
2.情誼;恩情。
北魏 酈道元 《水經注‧河水五》: “ 曹操張超雍丘 以情義, 請 袁紹 救之, 不許。
絕。”
蘇軾 《杭州故人信至齊安》詩: “故人情義重, 說我必西向。”
《警世通言‧莊子休鼓盆成大道》: “不是冤家不聚頭, 冤家相聚幾時休?早知死後無情義, 索把生前恩愛勾。”
《紅樓夢》第一百回: “他既無情義, 問他作甚麼?” 碧野 《山城燈火》: “這是一個在危難中援助過我的人, 他的情義, 使我難忘。”

Ханьюй Да Цыдянь. 1975—1993.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»